Aan het woord: Familie Kroondijk uit Groningen
Dit voorjaar vond een Herdenkingsbijeenkomst plaats op Hillig Meer, speciaal voor nabestaanden die recent iemand hadden begraven. Er werd stilgestaan bij de historische waarde die het ‘Heilig Meer’ heeft. Ter afsluiting werden kaarsen aangestoken, kon men de naam van de overledene noemen en was er een stille tocht naar het meer. Daar ligt onder andere Corrie Burgler uit Groningen begraven, moeder van Mirjam (38), Sander (35) en Annika Kroondijk (35).
“Toen mama op haar sterfbed lag, heeft mijn broer Sander haar over Hillig Meer verteld”, blikt Mirjam terug. “Hij had er via-via over gehoord. Mijn moeder was nooit zo van het ‘normale’. Eerlijk gezegd vonden wij het ook absoluut niet passen om haar in een stramien te begraven. Een traditionele begraafplaats heeft zo’n trieste aanblik, met die lange rijen en strak naast elkaar geplaatste stenen. Dat is niet wat bij mama paste. Ze hield niet van regels, zeker niet die waarvan het nut haar niet duidelijk was. De vrijheid die Hillig Meer uitstraalt doen eer aan mijn moeder haar authenticiteit. Ze was altijd heel puur. Wat dat betreft paste het natuurbegraven precies bij haar. Vooral de vrijheid in de natuur staat heel mooi symbool voor haar leven. Als kinderen en kleinkinderen gaan we nu regelmatig even bij haar begraafplaats langs. Dat is erg fijn! Ook de zussen van mijn moeder wandelen vanuit Assen het Spoordijkje af en komen zo bij mama uit.”
Wandeling
“Het eerste contact met Hillig Meer was meteen positief: een heel fijn welkom”, vertelt Sander. “Na de kennismaking hebben we de laarzen aangetrokken voor een wandeling over de natuurbegraafplaats. Voordat die begon waren we er al uit dat we moeder graag aan het meertje wilden begraven. Ze hield van water en van zwemmen, dus dat sprak voor zich. Een dag voor de begrafenis leek het erop dat de grond te drassig zou zijn. Daarom werd voorgesteld om moeder iets verder naar achteren te begraven. ’s Avonds hebben we er nog over gesproken en kwamen we tot de conclusie dat we haar toch heel graag zo dicht mogelijk bij het meer wilden laten begraven. ’s Ochtends na één telefoontje werd ons verzekerd dat ze er alles aan zouden doen om onze wens in vervulling te laten gaan. En dat is gelukkig ook gebeurd.”
Fijn geregeld
“Regelmatig kijk ik de mooie foto’s terug, die gemaakt zijn tijdens het afscheid”, zegt Mirjam. “Die dag stond volledig in het teken van mijn moeder en deed recht aan wie zij was. Hier heeft Hillig Meer zeker een groot aandeel in gehad. Ik geloof niet dat een andere plek ons dit gevoel had kunnen geven. Het was allemaal zo fijn geregeld. Echt een persoonlijk afscheid van mama. Iedereen die belangrijk was in haar leven was er. De sprekers schetsten een mooi en realistisch beeld in verhalen met een lach en een traan. Na afloop waren er hapjes en drankjes en werd het zowaar nog gezellig.”
Natuurlijke plek
Mirjam: “Als kinderen zijn wij opgegroeid met het idee dat we zorg moeten dragen voor onze omgeving. We zien het dan ook als onze verantwoording om zorgvuldig met de aarde om te gaan. Wij hebben voor katoenen kleding en een onbewerkte kist gekozen en het graf gemarkeerd met een kei waar haar naam op staat en een aangeplante tamme kastanje. Wat we wel jammer vonden en nog steeds vinden, is dat we niet de tekst ‘mama en oma’ konden verwerken. Toch begrijpen we wel dat hiervoor is gekozen. Het maakt dat het een natuurlijke plek blijft. De natuur zal zich over het graf ontfermen. De tekst in de steen zal na verloop van tijd steeds minder goed leesbaar zijn. En hopelijk wordt de tamme kastanje in de loop der jaren een mooie sterke boom! De natuur is het leven en de dood is daar een onderdeel van.”
Lees de andere berichten uit de herfstnieuwsbrief 2014 >>
Geplaatst in Alle berichten, Cliënten aan het woord