Rituele plantentuin: Digitalis
Digitalis, beter bekend als Vingerhoedskruid, is een prachtige langbloeiende plant. In het eerste jaar vormen alleen de onderste bladeren zich, groen bovenop, grijs behaard aan de onderkant. Pas in het tweede jaar ontstaan de bloemen. Aan een lange stengel vormen zich paarse, roze of witte bloemen in een tros. De bloemen hebben donkere vlekken met een lichte rand binnenin de bloem.
Deze bijzondere plant heeft een lange geschiedenis. In oude legenden en sprookjes werden de bloemen van de digitalis als hoed door elfjes gedragen. Heksen gebruikten de plant voor hun zalfjes en dranken. Dit laatste is niet onverwachts, de Grieken en Romeinen kenden de medicinale werking van de plant al.
De plant werd onder andere gebruikt om vochtophopingen in de benen op te lossen. In de achttiende eeuw merkte William Withering op dat tijdens het gebruik van de plant effect had op de hartslag van zijn patiënten. Hij testte dit en kwam erachter dat de hartslag daalde, maar de bloedstroom wel goed bleef. Sindsdien wordt de digitalis toegepast bij hartproblemen.
De werkzame stof van de plant is Digoxine en wordt tegenwoordig in het laboratorium gemaakt. Het medicijn digoxine doet twee dingen: het versterkt de knijpkracht van het hart en het vertraagt het hartritme. Bij gebruik van dit medicijn zit men snel aan een te hoge dosis, dus toepassing door gebruik van de bladeren is gevaarlijk. Dit kan leiden tot vermindert zicht en onnatuurlijk gewichtsverlies. Pas daarom goed op, zeker met kinderen. Kijken, maar niet aanraken!
