Wonderen zijn dichterbij dan je denkt…
Vooral na de winter, als al het nieuwe tot explosie komt kun je je verwonderen over de kracht van de natuur. In de vroege lente piept het lichte groen van de beuken tevoorschijn. Maar wat gaat daaraan vooraf? Annetje, initiatiefneemster van Hillig Meer, legde het prille begin van een beuk vast in onderstaande beelden en tekst:
Het begint bij de beukennoot die nog ingepakt is door de ronde beukennoothoes met kleine stekels. Dit heet een nap.
Het ronde napje bestaat uit vier aparte verharde schillen die van boven een kruisvorm geven.
In het beukennootnapje zijn vaak twee driehoekige noten te vinden. In deze kleine driehoekige noot is reeds alle informatie verzamelt om uit te groeien tot een 40 meter hoge boom die tot wel 400 jaar oud kan worden. Hoe fascinerend is dat?
De driehoekige noten hebben een ronde onderkant en een punt aan de bovenkant, een soort druppelvorm.
Alle vormen tegelijk samen: ronde dop – vier harde schillen – twee driehoekige noten in druppelvorm. Een klein wonder!
Als het napje open is, zijn de vier schillen bekleed met een hele fijne, fluweelzachte beharing die beschadiging van de jonge noot voorkomt.
Vanuit de noot komt eerst de wortel, en daarna de stengel omhoog, soms nog met de schil als hoed.
De verschillende stadia van noot tot beukenboompje. In elkaar gevouwen schutbladeren gaan steeds verder open. Dit is het “vlinderstadium” van de schutbladeren waar al heel snel het eerste werkelijke begin van het beukenblad zich ontrolt.
In het laatste stadium zijn de schutbladeren verdwenen en moet het boompje zelf verder gaan.
Dit is het boven aanzicht van het vlinderstadium van rechts naar links waar de schutbladeren zich steeds meer uitspreiden tot een soort vlinder.
Twee toppen van uitlopers die een hele fijne haarvorming laten
zien dat tot bescherming dient.
De nieuwe uitlopers aan de volwassen beukenboom laten hier zien dat ze eveneens de behaarde bescherming hebben voor het nieuwe blad om meer vocht vast te houden als het regent. Naast deze beharing heeft de beuk nog een andere bescherming in de vorm van dunne, plakkerige licht bruin vliesjes die als hoesjes over elkaar om de nieuwe knop zitten. 
Zo kunnen de hoesjes mee uitschuiven met de steeds groter groeiende knop en de felle zon voor het nog heel kwetsbare blad tijdelijk afweren.
Als een harmonica vouwt het ene blad na het andere zich open met begeleidende hoesjes die mooi blijven zitten door de plakkerige
substantie.
Tegelijkertijd met het blad schuift de bloei ook mee uit de knoppen.
Op enkele takken wordt het jonge blad met nieuwe bloei vergezeld door een oude dop.
We zien dat er van alles plaats vindt bij de opbouw van de beuk. De variatie van vormen is groot: rond, vierdelig, kruisvormig, driehoekig en druppelvormig. Voor het kwetsbare uitkomen in de lente geeft de beharing aan de binnenkant van het napje de groeiende beukennoot bescherming, terwijl de plakkerige dunne hoesjes rond de knoppen mee schuiven met alle nieuwe behaarde groei van de jonge bladeren. Hoe voorzichtig kan je zijn als er nieuwe ontwikkeling gaande is?
Geplaatst in Hillig Meer