Wintervogels op Hillig Meer

De winter is tot nu toe mild, warm zelfs. Veel vogels zijn ondanks het warme weer vertrokken om te overwinteren. Net als wij hadden zij deze warmte ook niet verwacht. Toch kunt u nog vele soorten vogels zien én horen op Hillig Meer. Uitkijkend naar de nationale vogeltelling, in het weekend van 28,29 en 30 januari, vertellen wij u graag over een aantal (bijzondere) vogels die u kunt zien op Hillig Meer en hoe u ze kan herkennen. 

Veel voorkomend, maar toch altijd leuk: de mezen. De koolmees heeft een kopje als een kooltje, de pimpelmees blauw als de lucht. Naast mezen zijn er ook veel roodborstjes te zien. De roodborstjes die u in de wintermaanden ziet, komen uit Scandinavië om hier in het relatief milde weer te overwinteren. Bijzonder is dat deze noordelijke roodborstjes minder territoriaal zijn en soms zelfs samen slapen. Ziet u een groepje zangvogeltjes in het bos? Dat kan de sijs zijn! Het mannetje met een geel-groen lijf en zwart-gele vleugels, het vrouwtje met wit-bruine buik met groenbruine rug en vleugels. 

Ook spechten vinden op Hillig Meer hun thuis. De grote bonte specht met zijn rode ‘broek’ en zwart-witte vleugels bijvoorbeeld. De groene specht hoort u vaak lachen in het bos. De zwarte specht is, zoals de naam al zegt, bijna helemaal zwart met rode kruin. De zwarte heeft een bijzondere roep. Het klinkt als een ‘kli-èèèhh’. In de winter zijn mieren de belangrijkste voedselbron. Deze spechten zijn echte standvogels en overwinteren dus in hun broedgebied. 

De grote bonte specht                         De groene specht                              De zwarte specht met jongen

Luister hieronder naar deze roep van de zwarte specht, opgenomen door dierkundige Jarek Matusiak.

Op Hillig Meer wordt ook geroofd door vogels groot en klein.

Een vogel met een afwisselend uiterlijk is de buizerd. Meestal bruin maar er zijn veel variaties. Zijn brede, afgeronde vleugels en korte staart zijn een beter herkenningspunt. Net als zijn gele snavel met zwarte punt. Als de buizerd verdwijnt ziet u dit direct in de plant- en dierensoorten in de omgeving, het is namelijk een sleutelsoort. 

Ook zijn soortgenoot, de havik, is hier te vinden. De man kijkt letterlijk op tegen zijn vrouw die wel twee keer zo zwaar en veel groter is. Ze hebben beiden een lange staart en grote vleugels, een blauwgrijze rug en witte buik met horizontale strepen. Deze strepen worden bij vogels banden genoemd. Bij jonge haviken lopen deze nog verticaal!

Ziet u een wel hele kleine havik, dan kan dat goed een vrouwelijke sperwer zijn. Wordt ze opgejaagd? Heel normaal, de havik is namelijk de grootste vijand van de sperwer. De man is beter te onderscheiden, kleiner dan de vrouw, maar met roodbruine borst met witte banden. Met hun korte, brede vleugels kunnen ze wel 80 km per uur halen.

De meest bijzondere vogel hebben we voor het laatst bewaard: de klapekster. Deze vogel heeft in Nederland geen broedgebied meer en is daarom een ‘verdwenen soort’. Al denkt u bij dit kleintje niet direct aan een echte roofvogel, dat is hij wel! Met zijn lange staart en scherpe snavel jaagt hij vooral op woelmuizen en kevers. In de winter zijn kleine zangvogels ook de klos. Ziet u zo’n muisje aan een doorn of takje hangen? Dan weet u dat de klapekster hem daar heeft opgehangen. Deze jager, met witte buik en grijze rug, heeft een opvallende zwarte staart met witte rand en blijft goed anoniem met zijn zwarte masker op.

De buizerd                       De havik                           De vrouwelijke sperwer           De klapekster

Wie weet ziet u op uw volgende wandeltocht in ons gebied een van deze vogels. Mocht u meer willen weten over de vogels, vlinders en insecten die in het gebied zijn gezien? Neem eens een kijkje op deze website.